بازدید از یک باغ یا منظر طراحی شده حرفه ای می تواند کاشت مخلوط و آرایش گیاهی آن را برای هر فردی به خاطر آورد. حال چه چیز باعث می شود که چنین مناظری، بسیار گیرا و جذاب به نظر آیند؟ شاید این موضوع به خاطر تضاد فرم یا بافت، رابطه متناسب و هماهنگ رنگ ها، یا تاثیر کلی ایجاد شده توسط ترکیب کاشت باشد. البته عامل جذابیت می تواند برای هر فردی متفاوت باشد. تحقق این موضوع در طی چند مرحله از طراحی امکان پذیر بوده که در این مقاله و مقالاتی که درآینده در سایت قرار خواهد گرفت، به هر یک از آنها در قالب تضاد یا تاکید رنگها، بافتها، فرمها یا وزن بصری پرداخته می شود.
نکته ای که باید به آن توجه داشت این است که در نهایت لازم است تا تمامی این عناصر با یکدیگر هماهنگ شوند تا علی رغم ویژگی های منحصر به فردشان، ترکیب کاشت یکپارچه ای را تشکیل دهند. در مراحل اولیه طراحی شما باید به اثر کلی ترکیب کاشت توجه کنید و در ادامه به تاثیر هر گیاه در داخل کاشت بپردازید. برخی از اصول طراحی را میتوان به عنوان یک راهنما جهت تلفیق این اثرات به کاربرد که در ادامه به توضیح انها پرداخته خواهد شد.
تنوع، زیربنای یک کاشت مخلوط را تشکیل می دهد و باعث حفظ جذابیت در تمام طول سال می شود. با وجودی که ایجاد تنوع آسان است ولی کنترل آن می تواند دشوار باشد. برای جلوگیری از هرج و مرج، میانه روی در استفاده از تنوع ضرورت دارد اما نه تا اندازه ای که به ایجاد یک ترکیب کاشت کسل کننده منجر شود.
تنوع بخشیدن در ارتفاع و عرض گیاهان، اهداف عملکردی و زیبایی شناسی طرح را به دنبال دارد. از نقطه نظر زیبایی شناسی، همپوشانی گیاهان پیش زمینه، میان زمینه و پس زمینه با یکدیگر تولید جذابیت می کند. هدف اصلی، همپوشانی و ادغام عمودی یا افقی گیاهان با ارتفاع های مختلف، مثلابا قراردادن یک گیاه بلند در جلوی کاشت برای ایجاد جذابیت است. ایجاد تناوب در ارتفاع گیاهان از جلو تا عفب کاشت می تواند باعث پدید آمدن عمق شود. از این تکنیک همچنین می توان برای ایجاد جذابیت در هنگام خلق اتاقک ها و خلیج های کوچکتر ترکیب های گیاهی استفاده نمود.
از اولین روشهای تغییر الگوهای نور وسایه و تاثیرگذاری بر عمق یک ترکیب کاشت می توان به استفاده از بافت برگها اشاره نمود. در این زمینه، فاصله عامل مهمی محسوب می شود، زیرا جزئیات بافت با افزایش فاصله دیده نمی شوند. در نتیجه، برای ایجاد تنوع در مناظر دور، به ایجاد تفاوت های بافتی بارزتری نیاز خواهیم داشت. نور نیز در طراحی عامل مهمی به شمار می رود زیرا کیفیت نور و میزان انعکاس یا جذب آن به بافت سطح برگها بستگی خواهد داشت.
فرم گیاه، پایدارترین صفت آن به شمار می رود. طرح کاشتی که فقط به اسفاده از فرم متکی است نیز می تواند موفقیت آمیز باشد و بر این اساس استفاده از فرم های گوناگون در یک ترکیب کاشت ضروری به شمار می رود. هنگامی که فرم ها برای ایجاد تنوع در مجاورت یکدیگر به کار می روند، تنش و تضاد از ملاحظات اصلی محسوب می شوند. برای مثال، با کنار هم قراردادن فرم های عمودی و افقی (به عنوان دو فرم بسیار متضاد) تضاد زیادی حاصل می گردد و بنابراین ترکیب حاصله بایستی با فرم های خنثی تر، گردتر یا گسترده تری متعادل شود.
رنگ عنصر ناپایداری است که بایستی فقط برای تاکید و نه ایجاد یک ترکیب کاشت مورد استفاده قرار گیرد. تنوع رنگی نیز یک گزینه اختیاری در طراحی به شمار می رود و ضروری محسوب نمی شود. دستیابی به تنوع رنگی به سهولت و با بهره گیری از رنگ های مختلف یا با کمک عناصری که رنگ در آنها حضور دارد مانند برگها، شاخه ها، گلها و غیره امکان پذیر است.
در ادامه با ما همراه باشید…
در مقاله های ” خلق یک اثر به یاد ماندنی ۲ ” و ” خلق یک اثر به یاد ماندنی ۳ ” توضیحات بیشتر در مورد عناصر و مراحل طراحی و کاشت مخلوط آمده است.
3 دیدگاه ها
[…] ادامه مقاله پیشین ” خلق یک اثر به یاد ماندنی (۱) ” که به نقش و تاثیر عنصر ” تنوع ” در فرآیند […]
[…] ادامه مقالات پیشین ” خلق یک اثر به یاد ماندنی (۱) ” و ” خلق یک اثر به یادماندنی (۲) ” به نقش و […]
[…] مقاله ← می توانید در اینجا مقاله کامل مربوط به کاشت مخلوط را مطالعه […]